Pomysł budowy w Bielsku-Białej nowoczesnego ośrodka szkoleniowego pojawił się w kręgach kierowniczych polskiej energetyki w drugiej połowie lat 60. XX w. Lata 60. i 70. ub.w. były okresem znaczących inwestycji w polskiej energetyce. Spowodowało to istotny wzrost liczebności personelu w energetyce i potrzebę jego doskonalenia zawodowego. Wzorcem dla budowy ośrodka w Bielsku-Białej miały być ośrodki energetyki francuskiej (EdF), mające duże doświadczenie i osiągnięcia w dziedzinie przygotowania i doskonalenia kadr elektrowni atomowych i zakładów sieciowych. Po 4 latach budowy – po ukończeniu tzw. pierwszego zadania inwestycyjnego dyrektor Zakładów Energetycznych Okręgu Południowego (ZEOPd) w Katowicach przekształcił 1 kwietnia 1974 r. Ośrodek Wdrażania Postępu Technicznego w Energetyce (OWPTwE) w Bielsku-Białej „w budowie” w czynny zakład szkolenia – jako zakład w wielozakładowym przedsiębiorstwie ZEOPd. W zarządzeniu określił, iż: (…) przedmiotem działania zakładu jest doskonalenie kadr energetycznych oraz kontynuowanie rozbudowy Ośrodka w ramach kolejnych zadań inwestycyjnych. Ze względu na bardzo skromne początkowe wyposażenie specjalistyczne laboratoriów, organizowane w latach 1974-1976 kursy związane były z podnoszeniem ogólnych kwalifikacji pracowniczych. Były to szkolenia kadry kierowniczej (nt. bhp i przepisów prawnych) czy też kursy przygotowujące do egzaminu na tytuł mistrza dyplomowanego. Stopniowe wyposażanie laboratoriów w najnowszą aparaturę pomiarową oraz urządzenia techniczne umożliwiło organizowanie kursów zawierających w programie praktyczne ćwiczenia laboratoryjne. Pomocne okazały się także tzw. skrzynki wędrujące, podarowane przez EdF, a stanowiące kompletne wyposażenie w: aparaturę, przewody, dokumentację, filmy – dla omówienia konkretnego tematu z elektrotechniki, np. działania generatora 3-fazowego, mierników wielkości elektrycznych czy powstawania pola wirującego.
Menu
Menu
