wiadomosci elektrotechniczne logo

Miesięcznik naukowo-techniczny Stowarzyszenia Elektryków Polskich, ukazuje się od 1933 r.

Trudna droga do dekarbonizacji sektora nawozowego

Fertilizers Europe, organizacja będąca reprezentantem europejskiego przemysłu nawozowego podkreśla, że aby osiągnąć neutralność klimatyczną do 2050 r., europejski sektor nawozów, będący branżą energochłonną, w której trudno o ograniczenie poziomu emisyjności, musi być w stanie jak najlepiej wykorzystać technologie zarządzania emisjami dwutlenku węgla jako narzędzie dekarbonizacji.Wykorzystanie technologii CCS/CCU należy postrzegać jako uzupełniającą część łączonego podejścia, wraz z produkcją amoniaku ze źródeł odnawialnych lub amoniaku niskoemisyjnego oraz wykorzystaniem biometanu i niskoemisyjnej energii elektrycznej. Również produkcja błękitnego amoniaku stanowi konkurencyjną ścieżkę dekarbonizacji dla producentów nawozów, którzy w obecnej praktyce wychwytują już strumień czystego CO2 ze swoich procesów.
Organizacja Fertilizers Europe opublikowała niedawno swój plan działania na rzecz dekarbonizacji, w którym przeanalizowano ścieżki osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r. Aby zagwarantować dekarbonizację sektora na dużą skalę w całej Europie, potrzebne jest podejście neutralne technologicznie. Organizacja podkreśla, że utrzymanie produkcji odnawialnego i niskoemisyjnego amoniaku w Europie jest siłą napędową niskoemisyjnego łańcucha wartości żywności i przyczyni się do zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego.
Ponadto zastosowanie czystego amoniaku może przyspieszyć redukcję emisji zarówno w sektorze przemysłu, jak i żeglugi morskiej i jest obiecującym nośnikiem energii pozbawionej emisyjności. Jeśli chodzi o strategię wychwytywania dwutlenku węgla, która pomoże UE osiągnąć cele zerowej emisji netto, to Fertilizers Europe uważa, że podczas realizacji tej strategii należy uwzględnić dwa cele.

Ważne jest uznanie przez Komisję Europejską potrzeby zarządzania emisjami dwutlenku węgla w sektorach, w których ograniczenie emisji jest trudne, ma kluczowe znaczenie dla rozpoczęcia redukcji emisji. Wszelkie uniknięcie emisji COnależy postrzegać jako postęp. Dlatego najlepszym podejściem jest elastyczność w zakresie kombinacji ścieżek technologicznych.
Po drugie, produkcja amoniaku do nawozów ma wyjątkowe znaczenie dla technologii CCS i CCU, ponieważ podczas procesu produkcyjnego wychwytywany jest czysty strumień CO2, który wymaga jedynie skroplenia i przetransportowania do miejsca przechowywania. Dlatego może zapewnić ilości potrzebne do osiągnięcia ekonomicznie opłacalnej skali transportu i przechowywania.
W ocenie Fertilizers Europe dekarbonizacja produkcji nawozów w UE stoi przed poważnymi wyzwaniami. Wykonalność konkretnych technologii dekarbonizacji zależy w dużym stopniu od lokalizacji. Wdrażanie niedrogiej energii odnawialnej lub energii niskoemisyjnej nie przyspiesza wystarczająco szybko, dlatego w regionach, które nie mają dostępu do odnawialnych źródeł energii w wymaganej mocy, CCS jest jedyną praktyczną i konkurencyjną drogą do ograniczenia emisji. W związku z tym zakłady nawozowe będą potrzebowały dostępu do odpowiedniej infrastruktury, aby móc korzystać z CCS.
Branżowa organizacja przekonuje ponadto, iż dla technologii wychwytywania dwutlenku węgla potrzebne jest odpowiednie otoczenie regulacyjne. Aby stworzyć ramy dla powstającej infrastruktury, transportu i rynku CCS, konieczne będzie utworzenie solidnego otoczenia regulacyjnego, odpowiedniego do określonych celów, z jasnym planem wdrożenia. Komisja Europejska będzie musiała opracować plany połączenia operatorów składowisk z trudnymi do ograniczenia przemysłowymi emitentami CO2. Fertilizers Europe podkreśla znaczenie rozważenia wymogów dotyczących kryteriów zrównoważonego rozwoju, jakości i czystości CO2 w przypadku infrastruktury wychwytującej węgiel. Zapewni to wdrożenie CCU/S w procesach mogących znacznie zmniejszyć emisję. Fertilizers Europe przekonuje też, że wszelkie przyszłe zmiany regulacyjne powinny zachęcać do wykorzystywania dostępnego przemysłowego CO2 do zastosowań CCU, szczególnie w sektorach takich jak nawozy, w których można wychwycić i bezpośrednio wykorzystać bardzo czysty strumień, unikając w ten sposób mniej zrównoważonych praktyk pozyskiwania CO2, takich jak wydobycie CO2 ze złóż naturalnych.

(źródło: cire.pl)